سنگ گچ دارای آب زیادی است که در هنگام قرار گرفتن در معرض حرارت شدید آزاد می گردد این ویژگی سبب گردیده است که مصالح ساختمانی ساخته شده از گچ برای جلوگیری از آتش سوزی پیشنهاد داده شوند .
زمانی که یک دیوار یا سقف گچ اندود شده در معرض حرارت عادی یک اتاق قرار می گیرد هیچ اتفاقی رخ نمی دهد اما چناچه وسایل یک اتاق طعمه حریق شود حرارت سریعا از دویست و دوازده درجه فارنهایت بالاترخواهد رفت. با این وجود حرارت آتش هر چقدر که باشد حرارت سقف ها و دیواره های گجی از دویست و دوازده درجه فارنهلیت بالاتر نخواهد رفت. زیرا در این درجه حرارت آب موجود در گچ شروع به تبخیر می کند وبه صورت بخار آزاد می گردد تا زمانی که تمام آب تبلور ترکیبی خارج گردد . گچ در دمای دویست و دوازده درجه فارنهایت باقی می ماند واز اسکلت چوبی ساختمان یا هر ماده قابل اشتعالی که بوسیله گچ قابل پوشش باشد محافظت می کند.
البته این محافظت برای مدت زمان محدودی دوام می یابد که این مدت بستگی به ضخامت گچ دارد البته خود گچ نیز در این فرآیند پخت از بین می رود . با این وجود ساختمان های بیشماری به دلیل همین عملکرد تاخیری گچ در برابر آتش از نابودی نجات پیدا کرده اند که در این حالت یا گچ از آسیب رساندن آتش به سازه ها جلوگیری کرده است و یا فرصت ارزشمندی را برای اطفا حریق و نجات جان واموال فراهم آورده است.
از تجزیه ی فیزیکی و شیمیایی سنگ گچ نوعی خاک به نام راندزین تشکیل می شود که دارای آهک بوده و کلسیم و ومنیزیم نیز در آن وجود دارد. این خاک دارای درصد اشبع بازی تقریبا” 100 است که خاصیت های فراوانی دارد.